-7  -7  -7  -7  -7   7 -6 -5 -5
Seks mine sveinar heime vera
5   -5   -5   -5   -6 7 -7 -7
og gjøyma det gullet balde.
-7  -7   -7    -6   7    7 -5 -5 -5
Dei andre seks på heidningslondo
-6 -6 -6 6 5 -5 -5
røyne di jarni kalde.
-6 -6 -6 -7 -7 7 -6 -6
Ria di ut or Franklandet
-5   -5 -5  -6  7 -7 -7
med dyre dros i sadel.
-7  -7  -6  7  7  -5 -5
Blæs i luren Olivant
-5 -6 6 5 -5 -5
på Ronsarvollen.

Dei vunde opp sitt sikjesegl 
så høgt i sigle-rå, 
så siglar dei åt hei'ings-londo 
i virkevikune två.

Dei slogest ut på Ronsevollen 
i dagane två og trjå; 
hie'ingan' falt fyr Ronlands-sverdet 
som storren fyr go'om ljå.

Dei slogest utpå Ronsevollen, 
våre dei alle vreide, 
hei'ingan' falt fyr Rolands-sverdet 
som storren fyr go'om ljå.

Dei slogest utpå Ronsevollen, 
blodet fløymde som elvi strid; 
hestane gat kje på jorde stigji, 
dei trødde på mannelik.

Dei slogest utpå Ronsevollen, 
trøytte dringjir og mode: 
soli fekk inskje skine bjart 
fyr røyken av manneblodet.

Fram sotte blåmanns-fjøldi, 
ho slygde fyre sol, - 
reddast kvór ein javningjen, 
bad Roland blåse i horn.

Sette 'n luren fyr blodga munne, 
bles han i med vreide: 
det rivna mur og marmorstein 
nie døgner av leie.

Det var Magnus kongjen, 
skundar han si ferd: 
daud låg Roland kappen 
og heldt i hond sitt sverd.